روزی که او را دیدم

روزی که او را دیدم  قلبم را می گویم

هیچ یادم نمی رودیک روز نسبتا" سرد زمستان بود روزی که او را دیدم و زندگیم به کلی تغییر کرد نمی دانم آنروز در کوچه پس کوچه های این شهر به دنبال چه می گشتم شاید چشمهایم به دنبال او می گشت ومن

نمی دانستم در آن سرمای سوزان با د لی خسته و قلبی شکسته به تنهایی خود پناه می آوردم که نا خود اگاه چشمهایم به نگاهی افتاد که انگار سالها بود گمش کرده بودم قلبم گفت آری خودش است کسی که دنبالش بودی

نمی دانم او نیز شاید دنبال نگاهی مهربان بود نگاهش تمام وجودم را لرزاند چشمانی سیاه ودرشت که خیلی حرفها در آن نهفته بود با موهایی فر و زیبا وقا متی بلند و دلربا که ناخوداگاه چشمهای هر عابری را به سوی خود می کشاند او منتظر بود اما نمیدانم منتظر چه بود شاید منتظر اتوبوس بود اما هر چه که بود منتظر من

نبود حیف که من سواره بودم و او پیاده قلبم و چشمهایم آنقدر محو تماشایش بودند که احساس کردم از او دور

شدم خیلی دور اما زندگیم وجودم با او رفت آری او رفت و چشمهایم تا ابد در کوچه پس کوچه های این شهر دنبال او خواهند گشت کاش می شد ......................        به قول شاعر..

                      اگر چه نیست وصا لی ولی خوشم به خیالت

                                                                                                  ستاره