کاش

کاش می دانست بدون او میمیرم

کاش میدانست اگر برود

تمام زندگیم با او میرود

کاش خدا او را فقط برای من می افرید

تا وقتی که تو هستی

تا وقتی که تو هستی تا لحظه ای که یاد تو در خاطر من جاریه

تا زمانی که دستهای گرمت همراه دستهای خسته ی منه

تا وقتی که نگاهت تنها پنا هگاه و تکیه گاه نگاه سرگردان منه

تا زمانی که تو همسفر جاده زندگی منی

تا وقتی که شو نه هات امن ترین جای دنیاست  

من هم زنده ام اما بی تو         ستاره ای خامو شم

                                                                       ستاره

اگه یه روز

اگه یه روز بقض گلوت و فشرد بهت قول نمی دم که می خندونمت ولی می تونم با هات گریه کنم

اگه یه روز نخواستی بمونی حتما خبرم کن قول می دم ازت نخوام بمونی ولی ازت می خوام زود برگردی

اگه یه روزسراغم و گرفتی و ازم خبری نشد سری بهم بزن احتما لا بهت احتیاج دارم

اگه یه روز ترسیدم که از دستت بدم برای دلخشیم بهم بگو تا ابد با منی

اگه یه روز رفتی و بر نگشتی بهت قول نمی دم که منتظرت میمونم اما وقتی اومدی یه شاخه گل رو قبرم بذار

در آغوشم بگیر و بگذار گرمی دستت را حس کنم

مرا ببوس تا با هر بوسه ات جانی دوباره بگیرم

نگا هم کن و التما سم را در چشمانم بخوان

بخوان که بودنت را فریاد می ز نند

بخوان که بدون تو می میرند

بخوان که جز تو کسی را ندارند

بخوان که چقدر دو ستت دارند

                                                                         ستاره

روزی که او را دیدم

روزی که او را دیدم  قلبم را می گویم

هیچ یادم نمی رودیک روز نسبتا" سرد زمستان بود روزی که او را دیدم و زندگیم به کلی تغییر کرد نمی دانم آنروز در کوچه پس کوچه های این شهر به دنبال چه می گشتم شاید چشمهایم به دنبال او می گشت ومن

نمی دانستم در آن سرمای سوزان با د لی خسته و قلبی شکسته به تنهایی خود پناه می آوردم که نا خود اگاه چشمهایم به نگاهی افتاد که انگار سالها بود گمش کرده بودم قلبم گفت آری خودش است کسی که دنبالش بودی

نمی دانم او نیز شاید دنبال نگاهی مهربان بود نگاهش تمام وجودم را لرزاند چشمانی سیاه ودرشت که خیلی حرفها در آن نهفته بود با موهایی فر و زیبا وقا متی بلند و دلربا که ناخوداگاه چشمهای هر عابری را به سوی خود می کشاند او منتظر بود اما نمیدانم منتظر چه بود شاید منتظر اتوبوس بود اما هر چه که بود منتظر من

نبود حیف که من سواره بودم و او پیاده قلبم و چشمهایم آنقدر محو تماشایش بودند که احساس کردم از او دور

شدم خیلی دور اما زندگیم وجودم با او رفت آری او رفت و چشمهایم تا ابد در کوچه پس کوچه های این شهر دنبال او خواهند گشت کاش می شد ......................        به قول شاعر..

                      اگر چه نیست وصا لی ولی خوشم به خیالت

                                                                                                  ستاره

بی تو ستاره ای خامو شم

بی تو ستاره ای خامو شم        خاموش

دلم به طرز عجیبی گرفته فکر اینکه نکنه ازم ناراحت باشی داره دیونم می کنه گفتی تو عشقمونم دروغ گفتم

گفتی صادق نبودم گفتی از دروغگو بد ت می آد کاش می توانستم کا ش می شد به عشقم ثابت کنم...............

نگاهم کن و التما سم را در چشما نم بخوان ببین قلبم به پایت افتاده است نرو - نروکه بی تو میمیرم لرزش دستانم وخون شدن دلم را ببین ببین که تنها تو را می خواهد نرو وبگذار دوباره در نگاهت غرق شوم وبگذار در آغوشت آرام گیرم تا وقتی که تو هستی تا لحظه ای که یاد تو در خاطر من جاریست تا وقتی که دستهای گرمت همراه دستهای خسته من است تا زمانی که نگاهت تنها پنا هگاه و تکیه گاه نگاه سرگردان من است

تا زمانی که تو همسفر جاده زندگی من هستی تا وقتی که شا نه هایت امن ترین جای دنیاست من هم زند ه ام

پس بمان و عا شقترینم کن          عشقم    زندگیم        بیش از عشق بر تو عاشقم

به شوق روی تو من زنده ام خدا داند

برای زیستن اینک تویی بهانه من عزیزم عزیزم                                                              

                                                                                         ستاره

تا وقتی هستی

تا وقتی هستی ماه من                           نگاه به ماه نمی کنم

بودن خود دردی است و دراین آدمستان کثیف نفس کشیدن دردی دیگر و بی حبیب چرخش چرخ گردون را به

تما شا نشستن دردی مضا عف

برای گریختن از نیستی امیدی باید جست امیدی که هنگام غوطه ور شدن در منجلاب نیستی و بد بختی به نجاتت بیاید .

سایه های سیاه بدبختی زندگیم را پوشانده بود و وجود نحیفم در مقابل تمام پلیدیها تنها مانده بودوخود را در مقابل مشکلات و بد بختیها یکه و تنها و بی یاور می دیدم در جاده های مه الود پیش می رفتم کسی نبود

دوستش داشته باشم با نفسش با نوازشها یش با محبتش جان بگیرم با وجودش دیگر مغلوب جور زمان نشوم

 وجسد اما ل و آرزوهایم در زیربدبختیهای زندگی جهنمی ام از هم نپاشد و این غصه ها و  بی یاوریم بیش

از همه درونم را می فشردند و وجودم را آب و دلم را خون می کردند و بهانه زیستن را از من گرفته بودند

..............اما تو ای قدیسه زمان از ما ورای عقل در من ظهور کردی و با رقه اهو رائیت امید همان بهانه

زیستن در میان این جمادات انسان نما را در وجود من زنده کردی پس می ستا یمت و می پر ستمت

                 ببین امشب باز یاد تو چشم منو

ترکرده  

با تو بودن

دوباره د ل هوای با تو بودن کرده

نگو این دل دوری عشق تو باور کرده

دل من خسته ازاین دست به دعاها بردن              

 همه آرزوهام با رفتن تو مردن

حا لا من یه آرزو دارم تو سینه                           

که دوباره چشم من تو رو ببینه

واسه پیدا کردنت تن به دل صحرا می دم              

 اخه تو رنگ چشات هیبت دنیا رو دیدم

توی هفت تا آسمون تو تک ستاره – ستاره منی

به خدا ناز دو چشمات و به دنیا نمی دم

عهد

تاعهد تو در بستم عهد همه بشکستم                  بعد تو روا باشد نقض همه پیما نها

مثل همیشه در تنهایی خود به تو می اندیشم به تویی که محتاجم تا صدایم کنی به تویی که این زند گی

جهنمی را برایم بهشت کردی و طعم خوش عشق را چشاندی آری من به تو محتاجم به تویی که بودنم

فقط به خاطر توست ای عزیزترینم ای امید آخرینم من به تو محتاجم چقدر ناله شبانه سر دهم چقدر این

زندگی بدون تو مرا عذاب دهد چقدر باید در حسرت دیدارت بسوزم من به تو محتاجم  آری من به تو

محتاجم.

                     دارم آهسته آهسته من از عشق تو می سوزم.